Yazmayalı uzun zaman olmuş. Epeydir sosyal medya kullanımını instagram ya da facebooka bir bakıp çıkmakla sınırlandırdım. Yoğun bir çalışma hayatı, akademik görevler ve çalışmalar, sağlık problemleri derken 2015 yılı benim için gün içinde bin türlü duygu değişimini, müjdeleri ve zorlukları bir arada yaşadığım bir yıl oldu.
Tüm bu olayların içinde biri var ki, mucize gibi hayatıma dokundu ve ayakta tuttu beni. Yeni yılın bahar aylarında evimizde "beyaz bir kelebek" misafir olacak. Hiç tanımadığım ve alışmaya çalıştığım bu duygu gitgide sarıyor beni.
Aslında küçük misafirimizin şımarıklığını hiç yaşayamadan, bir yandan da ona hazırlanmaya çalışıyorum. Doktor kontrollerine bile iş çıkışlarında apar topar yetiştiğimiz için, küçük kelebeğimizi bekleme sürecinin keyfine pek varamadım.Bu yüzden ihtiyaçlar ve yapılması gerekenler gözümde dev gibi büyüyor.
En yakın zamanda bu duruma bir son verip bir ihtiyaç listesi ve önerilerle burda olmak istiyorum.
Tarihe not:"Ben ne zaman büyüdüm de içime sığmayan bu sevgiyi taşır oldum".
